Chronische klachten en allergieën
Regelmatig terugkerende klachten (terugvallen)
Er zijn vele manieren waarop klachten terug kunnen keren. Dit gebeurt wanneer het conflict niet echt is opgelost, maar de situatie tijdelijk niet aanwezig is. Enkele voorbeelden:
Vaak blaasontstekingen.
Op de werkvloer is er een collega die je niet met rust laat. Hij ergert je mateloos en als hij in de buurt is ervaart je een territoriummarkeringsconflict. In het weekeind, aan het begin van een vakantie, als hij ziek is, dus als je hem een paar dagen niet ziet, ga je in oplossing en krijg je blaasontsteking.
Regelmatig een kaakgezwel.
Je kan je dochter niet echt loslaten, je wil je als het ware "vastbijten" in haar leven maar zij neemt haar eigen beslissingen, of je dit nu leuk vindt of niet. Elke keer als je haar ziet, wordt het conflict actief en als je afscheid neemt, lost het op en krijg je een kaakgezwel. Dit is mijn eigen verhaal, het heeft me 2 jaar gekost om dit in te zien en haar daadwerkelijk los te laten. Als ik haar nu zie, is het gewoon gezellig en krijg ik na afloop geen kaakgezwel meer.
In onderstaand figuur is dit schematisch weergegeven.
Sporen
Chronische klachten en allergieën zijn allen het gevolg van sporen. Bij elk inslag wordt een fotografisch plaatje van de situatie op dat moment als cellulaire herinnering opgeslagen: de omgeving, wat men aan het doen was, wie erbij waren, het tijdstip, wat er werd gegeten, gehoord, geroken, gevoeld, de houding van het lichaam. Wanneer het lichaam in aanraking komt met een aantal van die condities, kan het een waarschuwingssignaal geven in de vorm van een allergie: huiduitslag, een bepaalde pijn, een emotie. Het lichaam waarschuwt je dat je mogelijk in gevaar verkeert.
Het grootste verschil tussen allergieën en chronische ziekten is de regelmaat waarmee men met een spoor in aanraking komt.
Allergieën
Men heeft het over allergieën als er perioden zijn waarin men geen last heeft van de symptomen. Grote delen van de tijd is het spoor niet aanwezig, het Hamers kompas is doorlopen en men heeft nergens last van. Dan ineens is het spoor er weer, het conflict vlamt op en gaat daarna direct in genezing omdat de situatie zelf op dat moment niet levensbedreigend is. Bijvoorbeeld:
Tijdens de bloei van de grassen is iets gebeurd waarvan je erg geschrokken bent: hier zit een luchtje aan, dit stinkt! Je lichaam associeert de graspollen met dit gebeuren en in de jaren daarop waarschuwen de graspollen je dat je weer "in gevaar" zou kunnen verkeren. Daar de situatie op dat moment ongevaarlijk is, gaat het conflict direct in oplossing en krijg je hooikoorts. Zolang er pollen in de lucht zitten, dan ben je in een hangende genezing omdat dit proces zich steeds herhaalt, zie de figuur verder naar beneden. Is het hooikoortsseizoen over en verdwijnen de pollen, dan wordt het conflict niet meer geactiveerd en heb je geen last meer van de symptomen.
Toen je klein was kregen papa en mama ruzie terwijl jij een boterham aan het eten was. Je was daar erg van geschrokken en je biologische associatie was een onverteerbare ergernis. De gluten in het brood associeert je lichaam met deze ruzie en het waarschuwt je voor dit gevaar: je hebt een glutenallergie ontwikkeld.
Allergieën kunnen schematisch weergegeven worden door een combinatie van het bovenstaande en het onderstaande figuur: op het moment dat het spoor aanwezig is, is er een hangende heling (figuur verder naar beneden). Is het spoor weg, dan loopt het Hamers kompas zijn beloop en de klachten verdwijnen, totdat het spoor weer terug is (bovenstaand figuur).
Chronische problemen
Deze ontstaan als er men continu of heel vaak in aanraking komt met sporen: voordat het Hamers kompas doorlopen is, is het spoor er weer. Het hierboven genoemde voorbeeld van de glutenallergie kan uitgroeien tot de chronische ziekte van Crohn als niet alleen gluten als spoor fungeren maar ook een groot aantal andere voedingstoffen. Men kan bijna niets meer verdragen en heeft constant darmproblemen. Daar darmproblemen op zichzelf vaak onverteerbaar zijn, zorgen de symptomen voor eenzelfde conflict en zo ontstaat de vicieuze cirkel: de hangende heling, zie onderstaand figuur links.
Andere conflicten die vaak chronische vormen aannemen zijn de eigenwaarde inbreuken: ik ben niet goed (genoeg). De pijn aan de pezen, spieren of gewrichten belet je om normaal te functioneren en zorgen ervoor dat je nu fysiek "niet goed genoeg" bent. Dit triggert het oude conflict en daardoor ontstaat de hangende genezing met haar chronische klachten en symptomen.
Je kunt zowel in de overal in het Hamers Kompas blijven hangen. In het onderstaande figuur links is een hangende genezing in de PCL-A weergegeven en rechts een hangende crisis. De klachten verwijzen zowel naar het moment in de genezingsfase waarin je blijft hangen als naar het conflictthema. Voorbeelden van een hangende EC zijn astma, epilepsie en ziekte van Parkinson. Ook in de PCL-B kan men blijven hangen, bv. wratten.
Bij elke chronische ziekte fluctueert de ernst van de symptomen. Gaat het een dag "beter", dan is het conflict hoogstwaarschijnlijk geactiveerd. Door de "zucht van opluchting" omdat men minder last heeft, gaat het weer in oplossing en nemen de symptomen toe.
Hangend conflict
Van een hangende conflictactiviteit spreekt men, als het conflict vrijwel continu actief is en er fysiek dus ook min of meer ononderbroken cellen worden op- of afgebouwd. Bij een intens en langdurig conflict zal dit uiteindelijk merkbaar worden en voor de nodige fysieke problemen zorgen.
Een conflict dat zich niet oplost maar waarvan de intensiteit steeds verder afneemt en uiteindelijk tot (bijna) nul wordt gereduceerd, zorgt niet voor problemen en mocht het uiteindelijk toch oplossen, dan is de genezingsfase veel lichter dan wanneer het eerder oplost was.
Bij heftige conflicten is het naar beneden transformeren van de intensiteit en het uitstellen van de oplossing een hele goede optie.